Nepenthe Bölüm 17

 17. Bölüm

 

Kafama vurup kızgınca söylendi,

“Beni kurtarmaz olaydın!”

Odaya çıktığımızda üstümdeki kusmuğun kokusunu aldım ve tiksinerek üstümdekileri çıkarttım.

“Ne berbat şey bu! Kustun mu üstüme?”

Tedirgin bir şekilde bana bakıp elime tişört verdi,

“Giy şunu ve uyu lütfen.”

Elindeki tişörtü alıp yatağa doğru attım ve kızın üstüne doğru yürüdüm,

“Senin de üstün pis, çıkartmana yardım edeyim mi?”

Elimi arkasına dayanan duvara koyup eğildim,

“Ne dersin?”

Elimi yavaşça çekip kalan son sabrı ile gülümsedi,

“Yatağa geç ve uyu.”

Aradan çekilip sandalyenin üstünde duran bir başka tişörtü alıp lavaboya geçti.

Başım fena haldeydi bu yüzden hiç direnmeden yatağa yattım, tavanı seyrederken ansızın bir kahkaha ile yüz üstü yattım. Neden güldüğüm hakkında bir fikrim yok ama gülmeyi durduramıyordum.

Kız lavabodan çıktığında beni gülerken gördü ve o da istemsiz bir şekilde güldü. Ona masumca bakıp iki elimi birbirine bağladım ve sırtımın üstüne yatarak ters bir şekilde ona baktım,

“Yanıma gelir misin? Yalnız uyumaktan korkuyorum.”

Kahkaha atarak bana yaklaştı ve başını eğdi,

“Pardon oradan salak gibi mi gözüküyorum.”

Gözlerinin içine bakıp sırıttım,

“Evet.”

Ardından iki kolundan da tutup onu yatağa doğru düşürdüm,

“Seni heyecanlandırıyor muyum?”

Kalbinin çok hızlı attığını hissedebiliyordum, düştüğü yerden dikleşip utanç içerisinde sandalyeyi gösterdi,

“Sen uyuyana kadar orada bekleyeceğim.”

İşaret ettiği sandalyeye doğru baktım ardından gözlerinin içine fakat gözlerini benden kaçırdığında bakışlarım bacaklarına doğru kaydı, altına bir şey giymemişti. Tek elim ile elini tuttum diğeri ile tişörtünü yukarıya kaldırırken bir anda beni itti,

“Seni öldürürüm.”

 

Yorumlar

Site Tanıtım Videosu

Nepenthe

Nepenthe

Maske