Nepenthe Bölüm 25

 25. Bölüm

 

Şaşkınca suratına baktım,

“Ne?”

Kahkaha atarak başını arkaya yasladı,

“Bana öyle şaşkınca bakman kahkaha atmama neden oluyor, çok masum duruyorsun.”

Kendimi geri çekip telaşla sordum,

“Kafayı mı yedin! Su getireyim mi?”

Kaşlarını çatarak bana baktı,

“Neden benden uzaklaştın? O kadar kötü mü gülüyorum?”

Başını havaya kaldırıp trip atar gibi bir bakış attı,

“Zaten nadir gülüyorum onda da korkutuyor muyum cidden?”

Yatağa iyice girip gözlerini kapattı,

“Bu rüyanın sonu istediğim gibi bitmeyecek gibi görünüyor.”

Etrafıma bakıp gözlerini açmasını bekledim, ne yapmam gerekiyor ki şimdi.

“Hey Sylwia… İyi misin?”

Gözlerini açmadan yanıt verdi,

“Neden sadece susup yanıma uzanmıyorsun ki?”

“Ben böyle iyiyim…”

Yatağın yanına oturdum,

“Ne zaman kendine geleceksin?”

Bir anda gözlerini açarak bana baktı,

“Ne?”

“Bence acıdan dolayı şok falan geçirdin ve… Bilmiyorum kendinde değilsin.”

Yatakta doğrularak elleri ile gözlerini kapattı,

“Yok! Ben uyuyacağım zaten! Çıkabilirsin… Çık hatta. Sen eve gitsene! Niye hala gitmedin!”

“Arkadaşın gelmedi.”

Gözlerini açıp bana baktı,

“Sen onu mu bekledin…”

“Ne zaman çağırmayı düşünüyorsun?”

“Düşünmüyorum, gerek yok. Bir şeye ihtiyacım olursa hemşireler var. Sen de git kalma burada.”

Sözünü bitirmeden arkadaki koltuğa uzandım,

“Tamam, bağırmadan konuş.”

“Gevşek, gevşek karşımda mı yatacaksın! Kalmana gerek yok dedim gider misin?”

Üstüme çarşaf örtüp arkama döndüm,

“Eğer su istersen söyle.”

“Ya istemiyorum seni, çık git işte! Hem insan istenmediği yerde kalmazmış! Hey! Hey! Beni dinliyor musun? Bak ya! Hop kime diyorum!”