44. Bölüm
…
Arden, kuzeni ve Sylwia beraber bir kafede oturup tanıştıklarında Sylwia kendini rahatlamış hissediyordu. Kız hakkında iyi düşüncelere sahipti, kuzeni sempatik ve fazla konuşkandı.
“Tanıştığıma memnun oldum Elfida.”
“Birlikte çok eğleneceğimize eminim Sylwia, burada çok yalnızdım
Arden hep iş aradığı için onunla da takılamıyordum.”
Arden gülümsedi,
“Biliyorsun ki Sylwia da iş arıyor, o çok çalışkan bir kız.”
Elfida somurtarak kahvesini yudumladı,
“Atanmayı beklemek yerine iş bulsam iyi olur.”
…
Sylwia, patronun gözüne girebilmesi için Arden’i bara yollayıp
Elfida ile ev aramaya çıktı. Kız tüm yol boyunca konuşsa da Sylwia’nın aklında
sadece James vardı. Ona sarıldığı anı düşünüyordu, onun da bunu düşünüp
düşünmediğini merak ediyordu. Kendini bir şekilde onun yanında güvenli, huzurlu
ve güçlü hissediyordu.
“Ne düşünüyorsun böyle?”
Sylwia kıza döndü,
“Sadece evi.”
“Merak etme, bulacağız.”
Sylwia başını döndürüp bir sokağı işaret etti,
“Şurada bir ilan var.”
“Hayır Sylwia orası hiç de tekin değil.”
“Nereden biliyorsun ki gel bir bakalım, bugün ev bulmamız lazım
hava da kararıyor.”
Elfida daha fazla karşı gelmedi ve oflayarak Sylwia’yı takip
etti, fakat Sylwia o karışık düşünceler ile ne kadar hızlı yürüyorsa Elfida’nın
ayakları birbirine dolandı ve yere düştü.
Sylwia bunu Elfida’nın beklesene diye bağırışları ile fark etti
ve arkasına döndü.
Dizleri kanıyordu ve üstü başı toprak içerisindeydi, bir de
üstüne üstlük ağlamaya başlamıştı. Sylwia Arden’i geri yolladığı için pişman
olmaya başlamıştı.
Kız yerden kalkmaya çalışırken topuklu ayakkabısının topuğunun
kırık olduğunu görüp daha da bağırmaya başladı,
“Ben hep böyle salağım işte.”
Sylwia içinden söyleniyordu, ben nasıl bir şeye bulaştım böyle…
Yorumlar
Yorum Gönder